Yazı, hayat, şehir ve ev
Yazı yolculuğumun.......sındayım. Yazı yolculuğumun başındayım. 42 yaşındayım ve yeni başladım. Geç mi kaldım yoksa tam zamanı mı? Bilmem. Çok da umurumda değil. Doğru zaman şimdiymiş. Böyle hissediyorum. Şimdi yaklaşın, size birşey söyleyeceğim: Uzun zamandır düşündüğüm ve nasıl çare bulacağımı bilmediğim bir derdim vardı. Adı kendini ifade. Tam 42 senedir içimde konuşan sözcükler vardı ve ben onları bir türlü dışarı çıkaramıyordum. Bu sözcükler yumak olmuş ağzıma geliyorlar, geliyorlar ve geliyorlardı. Acaba içeriden nasıl dışarı çıkacaktım? Kendilerine bir yol bulamıyorlardı. Bir gün geldi, ben yazacağım dedi içimdeki ses. Zihnim zaten düzinelerce defter doldurmuştu yıllar içinde, sadece kağıda dökülmemişlerdi. O akşam yatağıma oturdum, bilgisayarımı kucağıma aldım, bir sayfa açtım. Tuşlara dokundum. Ve evet parmaklarım hangi harfe basacaklarını çoktan ayarlamışlardı. İşte o an baştan aşağı bir rahatlama geldi. Yazıyordum, evet ben yazabiliyordum. Yıllardır içimde olan sözcükler n